Ja, Swakopmund, maar dit keer niet in het internetcafé met een cappuccino, maar buiten, op het terras van het hotel in de zon met m´n eigen notebookje! Heerlijk weer hier, maar dat mocht ook wel. We begonnen zondag in Windhoek met een nachttemperatuur van min6 gr. C.! Daarna gingen we 2 nachten kamperen waarbij de temperatuur weliswaar minder laag was maar die wind! Ik heb daar wel eerder wind gehad, maar niet 2 nachten achter elkaar en zeker niet zo´n harde wind als nu de 2e nacht kamperen. En die wind maakte het toch echt wel heel koud. Daarbij was het ook niet lekker koken, eten of buiten zitten. Maar de groep (die overigens weer errug leuk is) heeft zich er dapper doorheen geslagen. Evengoed is iedereen wel blij met 2 nachten in een hotel, zonder wind en met lekker warm, niet winderig en zonnig weer, inclusief ondergtekende.
Tot en met vorig jaar deden we altijd een wandeling met Boesman of Frans in de Sossusvlei. Zij mogen daar niet meer aktief zijn, dus nu gaan we zonder begeleiding de Sossusvlei in. Gelukkig weet ik daar zo ongeveer ook wel de weg zo onderhand en kan ik er ook wel over vertellen. Maar nu gaan we op weg van de Sossuvlei naar Swakopmund "aan" bij de boerderij van Boesman en krijgen aldaar alsnog een heleboel te weten over het leven in de schijnbaar levensloze omgeving van zandduinen en woestijn. Iedereen vond het heel fascinerend, interessant en leuk. Maar o, o, wat heeft hij daar een mooi plekje op de wereld! Volgend jaar januari gaan Hetty, Suus, No en ik een 2 1/2 week durende rondreis maken door Namibië waarbij we 2 nachten in één van de gastenverblijven van Boesman gaan overnachten. Ik kijk er nu al naar uit "op mij eigen" daar te kunnen zijn en de omgeving in me op te zuigen. Daar is wat mijn Nambië is.
Ik zit hier dus in de tuin/het terras van het hotel en zonet kwamen een paar van mijn gasten even bij mij zitten waarbij het gesprek op de School onder de Boom kwam. De dochter, Daniela, herkende het project. Een meisje bij haar op school, Eva, heeft 2 jaar geleden een presentatie gegeven aan 500 leerlingen mét hun ouders over de School onder de Boom en toen een leuk bedrag opgehaald als donatie voor ons project. Leuk, he? Daniela gaat beslist zorgen dat Eva en haar gezin nu foto's en een filmpje te zien krijgen over hoe het nu is bij de school.
Vanmorgen ben ik ijverig op zoek gegaan naar een laptop en een digitaal cameraatje voor Christophine, zodat zij ons wat regelmatiger kan voorzien van informatie en beeldmateriaal van de SodB. Maar dat is nog niet zo makkelijk hier in Swakopmund. Geen winkel die ook maar in de verste verte lijkt op een Mediamarkt. Sterker nog, er zijn maar 2 winkels die iets dergelijks verkopen met een zeer gering aanbod. Uiteindelijk toch geslaagd, iets boven het budget, dat dan weer wel. IN het hotel terug dacht ik de laptop maar alvast op te laden. Toen bleek er een heeeeeel bijzondere stekker aan te zitten, dus nu kan ik nog weer terug ook. Maar goed, heb ik wat te doen, he?
Gisteravond met Gladman (chauffeur die ik vorig jaar al eens had ontmoet) en Rubin, de campcourier, wat wezen drinken in Villa Wiese. Ik wilde daar toch naar toe om Johan en Tinky te begroeten en zijn wilden daar naar toe om een paar collega's te begroeten. Daarna zijn we gaan douchen en met z'n drietjes uit eten. Gladman is vervolgens naar het hotel gegaan,maar Rubin en ik zijn nog wat gaan drinken bij Grünekranz. Daar voegde zich een collega van Gladman bij ons die ik in Villa Wiese de hand al geschudt had. Tegen de tijd dat Rubin en ik naar ons hotel gingen had ik zowat mijn laatste huwelijkaanzoek op zak, hahaha. Niet van Rubin, maar van die collega die zich bij ons voegde. Rubin en Gladman zijn trouwens toppers. We kunnen het heel goed vinden met z'n drie-en en zitten tot nog toe ook steeds op 1 lijn. Fijn is dat toch!
Zoals al gezegd is de groep ook prima. Heel diverse mensen, van 1 vader met zoon tot een belgisch gezin met 4 kinderen. Maar allemaal zó leuk! De kids ook trouwens.
Nee, daar is weer niks om te klaa nie!