Het einde van deze reis is ook alweer zo ongeveer aangebroken. Zijn inmiddels gearriveerd in Heja Lodge, Windhoek, wat wel een mooie plek is om af te sluiten. Waren er vanuit gegaan dat Ruben en Gladman ons morgenochtend naar het vliegveld zouden brengen, maar helaas, ze moesten plotseling, na ons hier gedropt te hebben, weg en komen niet terug. Toen ik dat hoorde was ik boos en verdrietig. Moet zeggen dat ik ook wel een paar traantjes heb gelaten.... De mensen van de groep waren erg lief voor me en ik kreeg veel knuffels, wat alleen maar nog meer tranen opriep natuurlijk. Maar volgens mij hebben ze een mooie fooi aan de mannen gegeven en een geweldige afscheidsspeech. Toen R en G wegreden in de truck stonden we als ere-haag link en rechts van het pad, al joelend en applaudiserend. Wat een mooi afcheidscadeau. Hoe dan ook, het was abrupt, maar ander had ik morgen op het vliegveld ook zeker wel staan huilen (terwijl ik dat normaal gesproken niet zo gauw doe, kan de tranen altijd binnenhouden). Maar goed, ik zit nu op m'n stoepje met een Savanna en Lex naast me. De kids komen af en toe even kijken hoe het met me gaat en brengen dan meteen een knuffel....