Gisterochtend heel vroeg al een smsje... Das (vriend die in Bukittinggi, West Sumatra woont) schreef dat er een aardbeving op West Sumatra was geweest. We hebben regelmatig contact gehad gedurende de ochtend. Gelukkig zijn hij en z`n familie ongedeerd maar wel erg aangeslagen en ellendig. Veel schade, een aantal branden uitgebroken, enkele doden, veel gewonden en hulpeloosheid, de behoefte te willen helpen en niet weten waar en hoe. Ik ben blij te weten dat het hem in elk geval goed gaat (gezien de omstandigheden); er zijn nog een paar mensen in Bukittinggi waarvan ik me afvraag hoe het met ze is. Vervolgens verongelukt er een vliegtuig op het vliegveld van Yogjakarta... Brrr, het houdt niet op in Indonesië! Wat een ellende, voor mensen persoonlijk, maar ook zooooooo slecht voor het toerisme.
Dan Afrika: heb gisteren gebeld met alle drie "mijn" chauffeurs. Te gek hoor om hun stemmen te horen en ze te horen lachen. Geweldig! Aldo zal de twee weken dat we er zijn alleen in Kaapstad rijden en dus `s avonds thuis. Verder probeert hij een dag of wat vrij te krijgen en kunnen we "er op uit" trekken. Of dat Namibië gaat worden of misschien Botswana (waar Aldo een stuk van zichzelf heeft achtergelaten en steeds moet terugkeren, zeg maar "zijn Namibië", als jullie snappen wat ik bedoel). Tim rijdt tegenwoordig de OostKaaptoere dus is ook meest `s avonds thuis. Wil zeker een flinke braai voor en met ons houden. Helaas is het erg onzeker of Martin vrij kan krijgen. Het lijkt er op dat z`n baas hem juist weer op naar Livingstone gaat sturen (of te wel 20 dagen heen, paar dagen daar, 20 dagen terug,.... dan redt hij 6 t/m 21 april nooit). Zou ik erg van balen als we hem niet treffen. Maar goed, ben wel heel blij dat ik Aldo en Tim ga zien.
Ik zit ff op het werk te typen (bij wijze van lunchpauze, `k blijf tegenwoordig meestal achter m`n bureau met een cup-a-soupje en m`n bammetjes). Wordt nu tijd om weer wat te gaan doen voor het geld dat ze me betalen!