Ik zit op een voor mij inmiddels redelijk vertrouwd plekje: bij de moneychanger vlakbij onze lodge waar je dus ook kunt internetten. Verbinding is zelfs redelijk snel! Deze toer begint z`n einde te naderen. Morgen naar Livingstone, Zambia. 2 Dagen daarna gaat deze groep naar huis, dan 2 dagen vrij en vervolgens de nieuwe groep "optellen". Ik ben wel een bofbips dat ik nog een week of 4 in dit deel van de wereld mag zijn, maar stiekum vind ik het wel een beetje kort, hoor! Hoop echt dat Djoser me volgend jaar een paar meer toeren geeft hier! Heb ik al verteld dat mijn 1e (van de 4) reizen naar Indonesie is gecanceld? Oeps, ja, geloof het wel, want Sinimini heeft daar al op gereageerd op het messageboard.... Nou ja, dan vertel ik het toch gewoon niet nog een xtje?! Onderweg in de bus bedenk ik steeds vanalles wat ik jullie wil vertellen, maar als ik achter de komptoeter zit weet ik het niet precies meer. Gaat natuurlijk voornamelijk over de dieren die ik heb gezien onderweg of die ik iets speciaals heb zien doen..... Vanochtend zat ik op het terrasje van mijn kamer en wie kwam daar om de hoek van de schutting kijken? Jawel: mevrouw het vlakvark (wrattenzwijn). Heel rustig kwam ze mijn richting uit, keek eens naar me, boog af en ging even verderop op haar ellebogen (want dat doen wrattenzwijen) een beetje met haar neus in de grond wroeten. Even later kwam ze via de andere kant van het rijtje huisjes weer tevoorschijn om haar weg elders te vervolgen. Gaaf hoor! Ik zie dit elke keer, soms meer dan eens, als ik in deze lodge verblijf, maar het blijft leuk! Verders zie je overal groene meerkatten (apen dus). In het Afrikaans heten ze "blauwaap", vanwege de blauw-turqouise testikels van de mannetjes den ik) en eekhoorns. Om het nog maar niet te hebben over de krokodillen die je in de Choberivier ziet zwemmen, de buffels die je in de verte op een eiland ziet staan enz. enz. enz. Groep is nog steeds erg relaxed. Voor mij, als reisleiders (op z`n afrikaans: reisleier hihhihi) in elk geval een heel makkelijke groep. Een beetje tam soms in de bus, wanneer ik weer eens een anecdote of info vertel, maar niet klagerig of kritisch. Heel lief. Grappig is dat je nu, na ruim 2 weken, wel weer gaat zien dat bepaalde mensen elkaar meer opzoeken. Ook wordt mij hier en daar verteld wie wie niet (meer) zo aardig vind. Van de beroemde (of is het nou beruchte?) reizigersmoeheid na een dag of 12/14 heb ik bij deze groep niet zo veel gemerkt. Da`s dan wel weer grapzig. Met Steve is het ook hartstikke leuk. Ik heb het al eerder geschreven: dat moest toch wat groeien, wellicht door de verwachtingen die we over een weer hadden, dat het van meet af aan helemaal toppie zou zijn.... Tja, je moet elkaar natuurlijk eerst wel een beetje leren kennen. Hebben veel lol samen, kunnen prima overleggen, drinken nogal eens een borrel samen (het liefts een cider/biertje direct na aankomst en het inchecken/uitpakken van de bus). Nee, niets te klagen. Maar ach, dat zou ook wel wat zijn, als ik echt wat te klagen zou hebben. Ik vind het allemaal nog steeds veeeeeeeeeeeeeeeeeeels te leuk (nee, niet TE leuk, gewoon harstikke leuk). Ach, wat kan ik jullie nog aan nieuws vertellen????? Niets toch zekers? Tot over een dag of 2, vanuit Zambia.