Diary for Met Gidsie op stap.....


Ben ik weer!

2009-05-21

Inmiddels aangeland in Sepilok, op 5 minuten lopen van het Orang Utan Rehabilitation Centre. Vanmorgen gelijk raak: zo`n 7 orangs waarvan 1 met een heel klein babytje. Geweldig boffen dus. Mijn vorige bericht was van... 17 mei? Ummm, toen was ik in Miri. Vandaaruit zijn we naar Mulu National Park gegaan wat ook weer helemaal toppie was. In de jungle (mag ik niet zeggen, het is nl. een tropical rainforest...), veel gewandeld (ik wordt nog eens sportief!) en grotten bezocht. Miljoenen vleermuizen zien uitvliegen, geweldige rupsen en ander creepy crawlers gezien. Hartstikke leuk daar. Daarna naar Kota Kinabalu en vanochtend door naar Sepilok. Met de groep gaat het nog harstikke goed, geen sprake van op dag 10, 11 reizigersvermoeidheid en op de tussentijdse evaluatie kwam ik er weer bijzonder goed af (jullie weten het: ik weet wel of het goed gaat of niet, maar altijd fijn om dat bevestigd te zien (als het goed gaat tenminste, hahahaha)). Morgen naar de Kinabatanganrivier (ben zo trots dat ik die naam kan onthouden EN uitspreken!), dan 3 dagen Kinabalu National Park en vervolgens nog 3 dagen op Pulau Tiga (Bounty eiland zeg maar). De temperatuur en luchtvochtigheid zijn zeer tropisch, maar da`s natuurlijk onderdeel van de ervaring. We hebben sinds vandaag een andere gids en hij ziet er uit als een piraat en gedraagt zich als een boefje met ADHD, maar is wel heel goed. Ik heb hem een half uur geleden vastgeplakt op een bankje zodat we de rest van de route konden doornemen. Gaat helemaal goedkomen! Volgend jaar nog maar een paar keer hier naar toe denk ik zo, maar natuurlijk alleen als ik ook naar Afrika mag. Wordt zo langzamerhand lastig: ik wil veel Namibie enz., daarnaast ben ik inmiddels ook aardig verslingerd aan Kenia/Tanzania en nou weer Maleisie. Tja, ik ben echt een vrouw met luxe problemen, hihihi. Want dan wil ik ook zo nu en dan nog een tijdje in Nederland bij jullie zijn. Te weinig tijd dus maar zo veel mogelijk eruit halen, toch?